شمس الشموس

دست‌هايت را که در دستش گرفت آرام شد

تازه انگاري دلش راضي به اين اسلام شد

دست‌هايت را گرفت و رو به مردم کرد و گفت:

مومنين! ( يک لحظه اينجا يک تبسم کرد و گفت:)

خوب مي‌دانيد در دستانم اينک دست کيست؟

نام او عشق است، آري مي‌شناسيدش : علي ست (۱)

من اگر بر جنگجويان عرب غالب شدم

با مددهاي علي ابن ابي طالب شدم

در حُنين و خيبر و بدر و اُحُد گفتم: علي

تا مبارز خواست «عمرِو عبدِوُد» گفتم: علي

با خدا گفتم: علي، شب در حرا گفتم: علي

تا پيام آمد بخوان «يا مصطفي»! گفتم: علي

هر چه مي‌گويم علي، انگار اللّهي ترم

مرغ «او ادني»ييم وقتي که با او مي‌پرم

مستجار کعبه را ديدم، اگر مُحرِم شدم

با «يَدُ الله» آمدم تا «فُوقِ اَيديهِم» شدم

تا که ساقي اوست سرمستند «اصحابُ اليمين »(۲)

وجه باقي اوست، «اِنّي لا اُحبُّ الافِلين»

دست او در دست من، يا دست من در دست اوست

ساقي پيغمبران شد يا دل من مست اوست
 
يکصد و بيست و چهار آيينه با هر يک هزار ـ

ساغر آوردند و او پر کرد با چشمي خمار

آخرين پيغمبر دلداده‌ام در کيش او

فکر مي‌کردم که من عاشقترينم پيش او

دختري دارم دلش درياي آرامش، ولي

شد سراپا شور و توفان تا شنيد اسم علي

کوثري که ناز او را قلب جنت مي‌کشيد

ناگهان پروانه‌ شد دور سر حيدر ‌پريد

روزگارش شد علي، دار و ندارش شد علي

از ازل در پرده بود آيينه دارش شد علي

رحمتٌ للعالمينم گرد من ديو و پري

مي‌پرند و من ندارم چاره جز پيغمبري

بعد از اين سنگ محک ديگر ترازوي علي است

ريسمان رستگاري تارِ گيسوي علي است

من نبي‌اَم در کنارم يک «نبأ» دارم «عظيم»

طالبان «اِهدنا» اينهم «صراطَ المستقيم»

چهره‌اش مرآتِ «ياسين»، شانه‌هايش «مُحکمات»

خلوتش «والطور»، شور مرکبش «والعاديات»

هر خط قرآنِ من، توصيفي از سيماي اوست

هر که من مولاي اويم، اين علي مولاي اوست

دیوانه ی آنم که وفایی دارد
آن یار که چشم دلربایی دارد
این ذکر مرا همیشه دیوانه کند
((ایوان نجف عجب صفایی دارد))

نجف

کربلا

نایب الزیاره همه شیعیان علی ولی الله هستم ان شاء الله

از خدا آمده ام تا به خدا برگردم

پس چرا از سفر کرب و بلا برگردم

می روم پشت سرم آب نریز ای مادر

وطن مادری آنجاست چرا برگردم

من به پابوسی آن سرور بی سر بروم

وای اگر از حرمش بی سروپا برگردم

کفن و چادر و انگشتر سوغاتم  نیست

بگذارید که با شرم وحیا برگردم

سر پروازبه سوی غم دیگردارم

می روم شام مگربااسرابرگردم

دل بیمار فقط ازتوشفامی خواهد

شب جمعه است دلم کرب و بلا میخواهد…

شاعر : مجید تال

مجموعه معارف دینی که درسه گروه اعتقادات،احکام واخلاق خلاصه می شود خواه درآیات وروایت فقهی و حقوقی آمده باشد،خواه درزیارت نامه ها،مناجات ها ودعاها،درراستای همین هدف اساسی قراردارد.

متخلق شدن به اخلاق الهی وخدایی شدن انسانها هدف رسالت انبیای الهی است:(( تَخَلَّقوابِأخلاقِ الله ))۱

بنابراین،انسان ها باید تخلق به اخلاق الهی،نورانی شدن ورنگ خدایی پیدا کردن رابزرگ ترین و نهایی ترین هدف خویش قراردهند؛زیرا هرچه دراین مسیر جلوتربروند،به کمال خویش نزدیک تر می گردند.

تولّی وتبرّی

یکی ازبارزترین وبرجسته ترین مشخصه های ایمان تولی وتبری است که حتی درنباتات وحیوانات به صورت جذب ودفع وجود داردودرانسان ها به صورت حبّ وبغض یا نفرت وارادت جلوه می کند.

عَن أبی حَمزه الثِمالی: قُلتُ لِأبی جَعفَرعَلَیه السَلام

((أصلَحَکَ الله أی شَیءٍ إذا عَمِلتُهُ أنا استَکمَلتُ حَقیقَهَ الایمان؟قَال:تَوَالی أولِیاءالله وتَعَادی أعداَء الله وتَکونَ مَعَ الصَادِقین کَمَا أمَرَکَ الله))۲

ابوحمزۀ ثمالی ازامام باقر(ع) پرسید:حقیقت ایمان چگونه تکمیل می شود؟ امام باقر(ع) فرمود: با دوستی دوستان خدا،دشمنی دشمنان او وهمراهی با صادقان همان گونه که خدا تورا امرکرد.

امام صادق(ع) فرمود:بنی امیه مردم را درآموختن توحید آزاد گذاشته بودند ومانع آن نمی شدند اما در آموختن ظرایف شرک ولطایف دوگانه پرستی مانع می شدند تا اگر مردم را وادار به شرک عملی کردند،متوجه نشوند وآنان را اطاعت کنند؛((إنَّ بَنی أُمَیّهَ أطلَقوا النَاسَ تَعلیمَ الإیمَانِ وَ لَم یَطلَقوا تَعلیمَ الشِّرک لِکی إذا حَمَلُوهُم عَلَیهِ لَم یَعرِفُه))

مجموعه معارف دینی که درسه گروه اعتقادات،احکام واخلاق خلاصه می شود خواه درآیات وروایت فقهی و حقوقی آمده باشد،خواه درزیارت نامه ها،مناجات ها ودعاها،درراستای همین هدف اساسی قراردارد.

متخلق شدن به اخلاق الهی وخدایی شدن انسانها هدف رسالت انبیای الهی است:(( تَخَلَّقوابِأخلاقِ الله ))۱

بنابراین،انسان ها باید تخلق به اخلاق الهی،نورانی شدن ورنگ خدایی پیدا کردن رابزرگ ترین و نهایی ترین هدف خویش قراردهند؛زیرا هرچه دراین مسیر جلوتربروند،به کمال خویش نزدیک تر می گردند.

تولّی وتبرّی

یکی ازبارزترین وبرجسته ترین مشخصه های ایمان تولی وتبری است که حتی درنباتات وحیوانات به صورت جذب ودفع وجود داردودرانسان ها به صورت حبّ وبغض یا نفرت وارادت جلوه می کند.

عَن أبی حَمزه الثِمالی: قُلتُ لِأبی جَعفَرعَلَیه السَلام

((أصلَحَکَ الله أی شَیءٍ إذا عَمِلتُهُ أنا استَکمَلتُ حَقیقَهَ الایمان؟قَال:تَوَالی أولِیاءالله وتَعَادی أعداَء الله وتَکونَ مَعَ الصَادِقین کَمَا أمَرَکَ الله))۲

ابوحمزۀ ثمالی ازامام باقر(ع) پرسید:حقیقت ایمان چگونه تکمیل می شود؟ امام باقر(ع) فرمود: با دوستی دوستان خدا،دشمنی دشمنان او وهمراهی با صادقان همان گونه که خدا تورا امرکرد.

امام صادق(ع) فرمود:بنی امیه مردم را درآموختن توحید آزاد گذاشته بودند ومانع آن نمی شدند اما در آموختن ظرایف شرک ولطایف دوگانه پرستی مانع می شدند تا اگر مردم را وادار به شرک عملی کردند،متوجه نشوند وآنان را اطاعت کنند؛((إنَّ بَنی أُمَیّهَ أطلَقوا النَاسَ تَعلیمَ الإیمَانِ وَ لَم یَطلَقوا تَعلیمَ الشِّرک لِکی إذا حَمَلُوهُم عَلَیهِ لَم یَعرِفُه))

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به همزمانی ایام فاطمیه و نوروز، گفتند: با توجه به نگاه زیرکانه ایرانی به نوروز، مراسم نوروز امسال نباید هیچگونه منافاتی با تکریم و احترام به شهادت بانوی بزرگ جهان اسلام حضرت فاطمه زهرا(س) داشته باشد و یقیناً نیز منافاتی پیدا نخواهد کرد.