شمس الشموس

1) آیه شریفه: «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» (مائده، 67)

در این آیه که در اواخر عمر بابرکت پیامبر و در راه بازگشت از حجة الوداع، نازل شد و تهديد پيامبر(ص) به عدم تبليغ رسالت در صورت كوتاهى كردن ـ كه منحصرا در اين آيه از قرآن آمده است ـ نشان مى‏دهد كه سخن از حادثه مهمى در ميان بوده است كه عدم تبليغ آن مساوى بوده است با عدم تبليغ رسالت.جاى ترديد نيست كه اين حكم حكمى است كه حائز كمال اهميت است، به حدى كه جا دارد رسول اللَّه (ص) از مخالفت مردم با آن انديشناك باشد و خداوند هم با وعده خود وى را دلگرم و مطمئن سازد.حكمى است كه در اهميت به درجه‏اي است كه تبليغ نشدنش تبليغ نشدن همه احكام دين است، و اهمال در آن اهمال در همه آنها است، حكمى است كه دين با نبود آن جسدى است بدون روح كه نه دوامى دارد و نه حس و حركت و خاصيتى.و آن امر مهم و خطيرى كه پيامبر(ص) مامور به ابلاغ آن شده است “ولايت” و جانشينى امير المؤمنين(ع) است.

2) آیه شریفه: «الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ….الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتممْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتىِ وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْاسْلَامَ دِينًا» (مائده، 3)

پس ولايت تا قبل از امروز ناقص بود و به حد تمام نرسيده بود، امروز با نصب ولى امر، بعد از رسول تمام شد. و وقتى دين خدا در تشريعش به حد كمال رسيد، و نعمت ولايت تمام شد؛ لذا خداوند می فرماید: “رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً” من اسلام را بدان جهت كه دينى از اديان توحيد است براى شما پسنديدم.

3) آیه شریفه: «سَأَلَ سَائلُ بِعَذَابٍ وَاقِع‏» (معارج، 1) شان نزول آیه در ادامه آمده است.