شمس الشموس

………………………….. ولی قولش نه

روی دستش، پسرش رفت، ولی قولش نه!
نیزه ها تا جگرش رفت، ولی قولش نه!

این چه خورشیدِ غریبی ست که با حالِ نزار،
پای نعشِ قمرش رفت، ولی قولش نه!

باغبانی ست عجب! آن که در آن دشتِ بلا،
به خزانی ثمرش رفت ، ولی قولش نه!

شیر مردی که در آن واقعه هفتاد و دو بار،
دستِ غم بر کمرش رفت، ولی قولش نه!

جان من برخیِ ” آن مرد ” که در شط فرات،
تیر در چشمِ ترش رفت، ولی قولش نه!

هر طرف می نگری نامِ حسین است و حسین،
ای دمش گرم!! سرش رفت، ولی قولش نه!

اگر ائمه(ع) فرموده‌اند در زندگی دنیا صابر باشید برای این است که به مقام رضا برسید.
چون بعد از مقام صبر مقام رضاست. باید صبر کرد.

زندگی دنیا همیشه همین طور بوده است. اگر هزار سال هم
در این دنیا باشید همین طور است. یک شب سرد است یک شب گرم،
گاهی باران هست گاهی نیست،

یک شب رزق انسان زیاد است و یک شب کم است،
یک شب مریض است و یک شب سالم، خاصیت عالم طبیعت این است.

اگر از گذشته‌ها هم خبر بگیرید همین طور بوده است.
اگر انسان چند سال از عمر خویش را در این باره تجربه داشته باشد برای همه عمرش بس است.

پیوند: http://montazerane-monji.persianblog.ir/post/410

 

منتظر باید انتظاری را برای خود رقم بزند که ریشه در آگاهی وشناخت داشته باشد نه آنکه بدون علم وبدون مکتب عملی نام خود را منتظر نهد وبا این اوصاف منتظر ظهور منجی باشد ،بلکه باید با عمل خود افضلیت اعمال را برای خود به رقم بزند که امام صادق (علیه السلانم) فرمودند :«افضل الاعمال انتظار الفرج »ونفرمودند؛« افضل الحالات »پس مکتب عملی در انتظار ،مهمترین عامل ترقی انسان محسوب می گردد که باید بدان توجه نمود

حجت بن العسکری آمده دنیا،یاور مستضعفین یوسف زهرا

زاده ی خیر البشر،یا امامَ المُنتظَر،یبن الحسن مولا یبن الحسن مولا

کعبه ی عشق ملَک کوی تو آقا،دست خالی ام بُوَد سوی تو آقا

روح ِ ا… ُ الصّمد،یا اباصالح مدد،یبن الحسن مولا یبن الحسن مولا

شور وشوق بی حد و بی کران دارم،جان به قربان تو ای یار و دلدارم

ای جمال سرمدی،کِی می آیی سیدی،یبن الحسن مولا یبن الحسن مولا

تو بیا و قلب ما را خدایی کن،راه ِ ما را تا ابد کربلایی کن

تا که گردیم از ولا،زائران ِ کربلا،یبن الحسن مولا یبن الحسن مولا